Paul Verlaine (1844-1896) foi un dos poetas máis influíntes de finais do século XIX e comezos do XX. Juan Ramón Jiménez e Rubén Darío atribuíronse o papel de introductores do poeta francés en España. Luis Cernuda, pola súa parte, laiábase do seu esquecemento en favor da devoción por Rimbaud.
Foi Verlaine o inventor desa expresión tan repetida xeración tras xeración, a dos "poetas malditos". A súa biografía, chea de excesos e dubidosos arrepentimentos, deixou unha pegada moi intensa en toda a súa obra. O libro de poemas Romances sans paroles —que utilizaba o título das coñecidas composicións líricas de Mendelsshon Lieder ohne worte— foi denominado por algúns a axenda da aventura rimbaudiana posto que foi escrito entre 1872 e 1873, os turbulentos anos do seu romance con Rimbaud, dez anos máis novo ca el. A primeira parte do libro fórmano as arietas esquecidas, de entre as que quero salientar unha das máis coñecidas, a que xoga coa semellanza das palabras chover e chorar (pleuvoir e pleurer):
Foi Verlaine o inventor desa expresión tan repetida xeración tras xeración, a dos "poetas malditos". A súa biografía, chea de excesos e dubidosos arrepentimentos, deixou unha pegada moi intensa en toda a súa obra. O libro de poemas Romances sans paroles —que utilizaba o título das coñecidas composicións líricas de Mendelsshon Lieder ohne worte— foi denominado por algúns a axenda da aventura rimbaudiana posto que foi escrito entre 1872 e 1873, os turbulentos anos do seu romance con Rimbaud, dez anos máis novo ca el. A primeira parte do libro fórmano as arietas esquecidas, de entre as que quero salientar unha das máis coñecidas, a que xoga coa semellanza das palabras chover e chorar (pleuvoir e pleurer):
ARIETTES OUBLIÉES
III
Il pleut doucement sur la ville.
(ARTHUR RIMBAUD)
Il pleure das mon coeur
Comme il pleut sur la ville,
Quelle est cette langueur
Qui pénètre mon coeur?
O bruit doux de la pluie
Par terre et sur les toits!
Pour un coeur qui s'ennuie
Ô le chant de la pluie!
Il pleure sans raison
Dans ce coeur qui s'écoeure.
Quoi! nulle trahison?
Ce deuil est sans raison.
C'est bien la pire peine
De ne savoir pourquoi,
Sans amour et sans haine,
Mon coeur a tant de peine!
...................................................................
ARIETAS ESQUECIDAS
III
Chove docemente sobre a cidade.
(ARTHUR RIMBAUD)
Chora no meu corazón
como chove sobre a cidade;
Que é esta languidez
que penetra no meu corazón?
Oh, doce rumor da chuvia
na terra e nos tellados!
Para un corazón que se aburre
Oh, canto da chuvia!
Chora sen razón
No meu corazón que se desalenta.
Non hai traizón?
Este dó é sen motivo.
É a peor pena
non saber por qué,
sen amor e sen odio
ten o meu corazón tanta pena!
(Na imaxe, Paul Verlaine nos últimos anos da súa vida sentado diante dun vaso de absinto, a súa bebida favorita.)
No hay comentarios:
Publicar un comentario