A moi poucos ourensáns lles sonará hoxe o nome de Enrique Trompeta y Vinci pero todos os días pasean por sitios que el, en certa medida, imaxinou e deseñou. Enrique Trompeta, enxeñeiro destinado a Ourense en abril de 1872, ideou ao ano seguinte á súa chegada un plan para ordenar o vial que levaba da rúa de Alba (hoxe Cardenal Quiroga) á ermida de San Lázaro ademais de ampliar a rúa do Instituto (hoxe Lamas Carvajal) na mesma dirección, para o cal foi necesario adquirir a vivenda número 18 da rúa de San Miguel. Foi o que os ourensáns da época chamaron a "travesía", bautizada logo co nome do ourensán de máis sona naquela época, o avogado republicano Juan Manuel Paz Nóvoa, que faleceu en 1895.
A apertura desta nova vía de tránsito fixo que pouco a pouco o centro da cidade basculara desde o entorno do Posío e a rúa do Instituto máis cara ao norte hacia o Parque de San Lázaro. Nesta nova rúa axiña abriron tendas, cafés e salóns cinematográficos. É a orixe da tan tradicional rúa do Paseo, ateigada de xente nas frías mañás invernais dos sábados e deserta nas calurosas mañás dos domingos de agosto.
Supoñemos que Enrique Trompeta permaneceu pouco tempo en Ourense e moi pronto foi destinado a outras prazas. En 1886 firmou un proxecto para a construción dun faro na illa de Yap, en Micronesia. En 1891 regresou das Filipinas e catro anos despois casou en Lleida. Ten en Madrid unha rúa dedicada, non moi lonxe do río Manzanares.
A apertura desta nova vía de tránsito fixo que pouco a pouco o centro da cidade basculara desde o entorno do Posío e a rúa do Instituto máis cara ao norte hacia o Parque de San Lázaro. Nesta nova rúa axiña abriron tendas, cafés e salóns cinematográficos. É a orixe da tan tradicional rúa do Paseo, ateigada de xente nas frías mañás invernais dos sábados e deserta nas calurosas mañás dos domingos de agosto.
Supoñemos que Enrique Trompeta permaneceu pouco tempo en Ourense e moi pronto foi destinado a outras prazas. En 1886 firmou un proxecto para a construción dun faro na illa de Yap, en Micronesia. En 1891 regresou das Filipinas e catro anos despois casou en Lleida. Ten en Madrid unha rúa dedicada, non moi lonxe do río Manzanares.
1 comentario:
Moi bonita foto... e si, non me soa de nada o Sr. Trompeta.
Publicar un comentario